فصل بهار با نوبرانه‌های گوجه ‌سبز همراه است. متخصصان تغذیه بر این عقیده‌اند كه گوجه سبز افزون بر طعم خوشمزه، ارزش غذایی هم دارد.

فصل بهار با نوبرانه‌های گوجه ‌سبز همراه است، گرچه قیمت آن گران است اما متخصصان تغذیه بر این عقیده‌اند كه گوجه سبز افزون بر طعم خوشمزه، ارزش غذایی هم دارد. گوجه‌سبز به صورت تازه و پخته درخورش‌ها مصرف می‌شود.

این میوه غنی از ویتامین C، اسید‌مالیك و اسید سیتریك است، اما توجه داشته باشید مصرف زیاده از حد گوجه سبز باعث نفخ معده می‌شود.

ارزش غذایی 100 گرم گوجه سبز:

كربوهیدرات 8.51 گرم، چربی 2.84 گرم، پروتئین 1.6 گرم، فیبر خام 0.5 درصد.

با مصرف 100گرم گوجه سبز، 5 درصد ویتامین آ، 2.1 درصد ویتامین ب 1 (تیامین)، 1.9 درصد ویتامین ب 2(ریبوفلاوین)، 2.8 درصد نیاسین، 13 درصد ویتامین ث، 5.1‌ درصد كلسیم، 2.2 درصدفسفر، 5 درصدآهن و 3.6 درصد پتاسیم مورد نیاز در روز تامین می‌شود.

برخی گیاه شناسان معتقدند مصرف گوجه‌سبز برای بهبود طعم دهان مفید است. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است كه بخوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل كاهش فشارخون ‌و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملكرد معده‌ای - روده‌ای است.

گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می‌شود، از این رو می‌تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل‌توجهی در جلوگیری از بیماری‌هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول وسرطان دارد. اسید بنزوئیك، تركیبی است كه خاصیت ضد میكروبی دارد. این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد.

همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضدقارچی و ضدباكتریایی این میوه هستند. مطالعات نشان می‌دهد كه این میوه می‌تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به‌دلیل وجود اسید اسكوربیك (ویتامین ث‌)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می‌شود.

بادام زميني Peanut

نام علمی Arachid

بادام زميني گياه بومي برزيل بوده و از آنجا به نقاط ديگر دنيا راه يافته است .آب و هواي گرم براي كشت اين گياه مناسب مي باشد . بادام زميني گياهي است يكساله داراي ساقه اي راست كه ارتفاع آن در حدود 30 سانتيمتر مي باشد . برگهاي آن مركب از دو زوج برگچه است گلهاي آن دو نوع متفاوت برنگ زرد مي باشد كه پس از تلقيح ، دم گل خم شده و به سطح خاك مي رسد و سپس بتدريج در خاك فرو رفته و ميوه در داخل خاك تشكيل مي شود .

ميوه بادام زميني بطول تقريبي 4 سانتيمتر است و دريا پوسته شكننده برنگ خاكستري مايل به زرد مي باشد .

بر روي پوسته يك تا سه برجستگي مشاهده مي شود كه هر يك محل دانه ها را نشان مي دهد .

دانه بادام زميني تقريبا مانند فندق برنگ سفيد مايل به زرد بوده ولي تخم مرغي شكل است .پوسته نازكي دانه را پوشانده كه برنگ قرمز قهوه اي است .

بادام زميني داراي موادي مانند آراشين Arachin ، كوناراشين Conarachin ، چربي ، پروتئين و ويتامين هاي مختلف است .

خواص داروئي:

بادام زميني از نظر طب قديم ايران متعادل است . چون بادام زميني دري پروتئين مي باشد بنابراين از نظر غذايي بسيار مهم است .

1-براي تقويت ريه و طحال مفيد است .

2-كلسترول خوب خون را بالا مي برد .

3-درد معده را از بين مي برد .

4-نرم كننده سينه است .

5-سرفه خشك را برطرف مي كند .

6-شير را در مادران شير ده زياد مي كند.

7-ملين است .

8-بسيار مقو ي است .

9-براي تقويت قواي دماغي مفيد است .

10-به هضم غذا كمك مي كند .

مضرات :

بادام زميني با اينكه غذاي بسيار مقوي و خوبي است بعلت اينكه داراي روغن هاي اشباع شده مي باشد كلسترول خون را بالا برده و باعث تصلب شرائين مي شود . بنبراين آنهائيكه داراي بيماري قلبي بوده و يا كلسترول خونشان بالا است بايد از خوردن آن خورددي كنند .

اگر كره بادام زميني ميخريد دقت كنيد كه تازه و از كارخانه مطمئن باشد زيرا در بعضي مواد بادام زميني و يا كره آن در اثر عدم دقت در توليد ، آلوده به قارچ سمي افلاتوكسين Aflatoxin مي شود كه سرطان زا بوده و باعث سرطان كبد مي شود . مانند آجیل مصرف میشود.

خواص بادام زمینی

خواص بادام زمینی اسمش، بادام زميني يك دانه روغني مثل بادام يا گردو نيست، بلكه جزو گروه حبوبات مثل عدس و لوبيا قرمز است. رزوراترول ( )resveratrolماده مفيدي براي سلامت قلب كه در انگور وجود دارد، در پوست قرمز بادام زميني نيز يافت مي‏شود.چون هر 30گرم بادام زميني حاوي 14گرم چربي است، آن را مي‏توان جزو گروه چربي در رژيم غذايي قرار داد. يك وعده بادام زميني حدود % 20از نياز روزانه ويتامين Eرا تأمين مي‏كند. بادام زميني همچنين منبع خوبي از فولات است. يك تحقيق انجام شده بر 30/000خانم نشان داده است كه خانمهايي كه بادام زميني و ديگر دانه‏هاي روغني را چهار بار در هفته مصرف مي‏كردند، نصف ريسك ابتلا به سكته قلبي را نسبت به خانمهايي كه بادام زميني و ديگر دانه‏هاي روغني را مصرف نمي‏كردند داشتند.

با توجه به شروع شدن فصل سرما و لزوم دانستن اینکه استفاده از چه گیاهان برای جلوگیری از ابتلا به سرما خوردگی و یا در صورت ابتلا به این قبیل بیماریها مصرف آنها مفید می باشد از بخش گیاهان دارویی میوه جات و خوراکیهایی را به شما معرفی خواهیم کرد که هم با خواص آنها بیشتر آشنا شوید و هم از خواص اعجاب انگیز آنها استفاده کافی را برده و سلامتی را با مصرف گیاهان دارویی از آن خود نمایید.

در ضمن برای اطلاعای بیشتر درباره داروهای گیاهی و گیاهان دارویی می توانید به بخش های مربوطه مراجعه نمایید و ما را با نظرات سازنده خود راهنمایی نمایید.

در این مقاله شما را با شلغم بیشتر آشنا خواهیم کرد.

شلغم TURNIP

نام علمی Brassica Napus

گیاه شناسی

شلغم گیاهی است با برگهای ناصاف و بریدگیهای زیاد به رنگ سبز و سفید . ریشه آن غده ای و به شكل های گرد و یا دراز به رنگ سفید با لكه های بنفش می باشد .

میوه شلغم مانند غلافی باریك و دراز است كه در آن چند دانه سیاه وجود دارد . شلغم در هوای سرد بسیار خوب رشد می كند و شاید علت آن باشد كه برای درمان بیماریهایی كه در فصل سرما زیاد است و بیماریهای تنفسی بكار می رود .

خواص داروئی:

شلغم از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است.

خواص شلغم آنقدر زیاد است كه می توان گفت این گیاه برای هر دردی درمان است و اگر مردم می دانستند كه این گیاه چقدر فایده درد تمام باغچه های خانه خود را شلغم میكاشتند و هر روزه از آن استفاده می كردند .

1)شلغم مقوی است.

2)شلغم اشتها آور است.

3)شلغم ضعف جنسی را درمان كرده و اسپرم را زیاد می كند.

4)شلغم سرفه را تسكین می دهد.

5)ترشی شلغم بهترین نوع ترشی است زیرا مقوی معده و روده ها و اشتها آور است.

6)آب شلغم قند خون را پائین می آورد.

7)تخم شلغم را اگر سرخ كرده و بخورید برای ضعف جنسی موثر است.

8)اگر گلو درد دارید آب پخته شلغم را قرقره كنید.

9)خوردن آب شلغم درمان كننده جوش صورت است.

10)آنهایی كه حافظه ضعیف دارند حتما باید شلغم بخورند زیرا ثابت شده است كه شلغم حافظه را تقویت می كند.

11)شلغم شب كوری را درمان می كند.

12)شلغم بعلت داشتن ویتامین B1 علاج كم خونی است.

13)شلغم برای رشد و نمو استخوانها مفید است بنابراین زنان باردار و شیرده حتما باید از آن استفاده كنند .

14)زن حامله ای كه در مدت بارداری شلغم خورده باشد بچه اش زودتر رشد كرده ، زودتر حرف می زند و حتی زودتر راه می افتد و در مقابل امراض مقاومت بیشتری خواهد داشت .

15)آنهایی كه غده تیروئیدشان كم ترشح می كند باید حتما شلغم بخورند زیرا شلغم بعلت داتشن ید فراوان ترشحات غده تیروئید را تنظیم می كند .

16)شلغم مهمترین گیاه ضد سرطان است و حتی گسترش سرطان را متوقف می كند .

17)شلغم درمان بسیاری از بیماریهای پوستی است.

18)شلغم پخته بهترین دارو برای برونشیت است.

و بالاخره سعی كنید كه در فصل زمستان برای پیشگیری از سرماخوردگی و بیماریهای تنفسی اقلا چند بار در هفته شلغم بخورید شلغم پخته بهترین صبحانه است . بدن را تمیز كرده و مواد سمی را ازبدن خارج می سازد .همانطور که در بالا گفته شد آب شلغم خام خواص بیشتری از شلغم پخته دارد بشرطی كه معده شما را ناراحت نكند .

بهتر است از غذاهایی که ارزش غذایی ندارند پرهیز شود. غذاهایی که تنها باعث چاقی می شوند نه تنها حافظه را تقویت نمی کنند، بلکه کلسترول خون را نیز افزایش می دهند.

۱۰ ماده غذایی وجود دارد که می تواند برای تقویت هوش شما و فرزندانتان بسیار مفید باشد.

 اسفناج:

 اسفناج به دلیل برخورداری از بافت های گیاهی از بروز بسیاری از بیماری ها پیشگیری می کند. تحقیقات نشان می دهد زنانی که از اسفناج و سبزی های سبز دیگر استفاده می کنند، پیر شدن سلول هایشان را به تاخیر می اندازند. اسفناج به دلیل آنزیم های موجود در برگ هایش، سیناپس بین سلول ها را تسهیل می بخشد و هوش را تقویت می کند. اسفناج از ماده دارویی به نام فولیک اسید برخوردار است که در جهت تقویت حافظه موثر است. اسفناج همچنین برای مبتلایان به عارضه قلبی بسیار مفید است. اسفناج حاوی مواد آنتی اکسیدان نیز است.

 قهوه:

قهوه از موادی مانند آنتی اکسیدان ها، آمینواسید، ویتامین و مینرال برخوردار است؛ بویژه اگر دانه های قهوه را دم کنید و بخورید در جهت تقویت حافظه بسیار مفید است. کافئین قهوه در جهت تقویت حافظه مفید است. قهوه همچنین ضد آلزایمر است و با مصرف مداوم آن دچار آلزایمر نخواهید شد.

 غلات:

 غلاتی مانند سویا، لوبیا، نخود فرنگی و عدس از روغن بسیار مفیدی برخوردارند که در جهت تقویت حافظه لازم است.

 میوه و سبزیجات:

 میوه و سبزیجات دارای آنتی اکسیدان های بسیار مفیدی هستند. میوه و سبزیجات بسیار برای تقویت حافظه مفیدند.

 تخم مرغ:

 تخم مرغ ماده بسیار مفیدی در جهت تقویت حافظه است؛ بویژه اینکه مادران باردار هنگام بارداری و زمانی که جنینی را در رحم دارند، تخم مرغ مصرف کنند در هوش فرزندشان بسیار موثر است.

 ماست:

 آیا می دانید یک پیاله ماست دارای امگا ۳ و دی اچ ای است. امگا ۳ و دی اچ ای مواد بسیار مفیدی در جهت تقویت حافظه است. اگر فرزندتان در زمان رشدش هر روز ماست مصرف کند، تاثیر بسیاری بر روی رشد او دارد.

 انبه:

 این میوه ماده دیگری است که در تقویت حافظه بسیار مفید است. با این که میوه چرب است و دارای بافت های چربی است اما باعث می شود که گردش خون تسریع یابد. هنگامی که گردش خون سریع تر شود باعث می شود خون بیشتری به مغز برسد و همچنین این میوه در حافظه نیز موثر است.

 سیب زمینی:

 محققان استرالیایی به تازگی دریافته اند موادی مانند کربوهیدرات هایی که به وفور در سیب زمینی یافت می شود، باعث تقویت حافظه می شوند.

 ماهی:

 ماهی نیز یکی دیگر از مواد غذایی است که باعث تقویت و رشد سریع تر سلول های مغز و در نتیجه باعث تقویت حافظه می شود. ماهی برای عارضه قلبی نیز مفید است.

 شکلات:

 شکلات نیز یکی دیگر از موادی است که باعث تقویت حافظه می شود. البته بهتر است شکلات هایی را مصرف کنید که یا تلخ هستند و یا حاوی شیر باشند.

گوشت شترمرغ که در گروه گوشت های قرمز طبقه بندی می شود، از ارزش غذایی بسیار بالایی برخورداراست، طوری که می توان گفت یکی از کم چرب ترین و سالم ترین نمونه های گوشت قرمز در دسترس است.

نکته جالب توجه در مورد گوشت شترمرغ این است که کالری، کلسترول و چربی آن حتی از گوشت مرغ و بوقلمون هم پایین تر است (در جدول زیر این مقایسه انجام شده است).

به همین دلیل گوشت شترمرغ برای بیماران قلبی - عروقی ، افراد دچار چربی خون بالا و کسانی که دچار چاقی هستند، غذای بسیار مناسبی می باشد.

همچنین اسیدهای چرب غیراشباع موجود در گوشت شترمرغ 30 درصد مجموع اسیدهای چرب را تشکیل می دهد که یکی از مزیت های این گوشت محسوب می شود.

این مزایا به همراه میزان بالای اسید چرب امگا-3 در گوشت شترمرغ باعث شده که این گوشت انتخاب بسیار خوبی برای بیماران قلبی- عروقی و سالمندان باشد تا با اطمینان بیشتری بتوانند نیازهای پروتئینی خود را برطرف سازند.

گوشت شتر مرغ

استفاده از اسید چرب امگا-3 تأثیرات مفیدی در کاهش بیماری های قلبی عروقی داشته و برای رشد و نمو مؤثر است. به نظر می رسد که این اسید چرب در مقایسه با اسید چرب غیراشباع امگا-6 تأثیرات مفیدی در جلوگیری از لخته شدن دارد. اکثرجیره های غذایی افراد از لحاظ اسیدهای چرب امگا-3 کمبود دارند.

از طرف دیگر میزان کم سدیم در گوشت شترمرغ، استفاده از آن را برای افرادی که دچار فشار خون بالا هستند، ممکن می سازد.

شتر مرغ و گوشت آن

گوشت شترمرغ از نظر پروتئین و آهن نیز از جایگاه بسیار خوبی برخوردار است و لذا برای افراد کم خون و زنان باردار انتخاب مناسبی خواهد بود.

به علاوه گوشت شترمرغ میزان بالایی از عناصری مانند روی و منیزیم را داراست.

علاوه بر موارد بالا، گوشت شتر مرغ به میزان بسیار چشمگیری ترد بوده و از قابلیت هضم استثنائی برخوردار است، طوری که 90 درصد آن قابل هضم بوده و از این حیث پس از گوشت ماهی در رتبه دوم قرار دارد. در صورتی که گوشت مرغ و گاو 87 درصد قابلیت هضم دارند.

با بالا رفتن سن و ضعیف شدن قدرت بینایی لازم است مواد غذایی مفید به رژیم غذایی اضافه شود. در این مطلب به نقل از «Prevention»، به ۷ نوع ماده غذایی که خطر بروز بیماری‌های چشمی را کاهش می‌دهد، اشاره شده است که امیدواریم مفید واقع شود.

پرتقال

میوه‌های سرشار از ویتامین C مانند پرتقال، هلو، توت فرنگی، گوجه فرنگی و فلفل دلمه‌ای قرمزی از سرخرگ‌های موجود در چشم حمایت می‌کند و خطر بروز بیماری آب مروارید را کاهش می‌دهد.

بادام زمینی

منبع عالی ویتامین E است که از چشم در برابر آسیب رادیکال آزاد محافظت می‌کند. ویتامین E از پیشرفت آب مروارید و دژنراسیون ماکولار تباهی لکه زرد پیش گیری می‌کند.

بادام، دانه آفتابگردان، فندق همه منبع عالی ویتامین E است.

لوبیا قرمز

منبع عالی روی است که برای سلامت چشم ضروری است و به بدن کمک می‌کند تا ویتامین A را از کبد بگیرد و به شبکیه چشم انتقال دهد تا ملانین که برای محافظت چشم مهم است، تولیدشود. مصرف روی از شب کوری و بروز آب مروارید پیشگیری می‌کند. گوشت گاو، غذاهای دریایی، گوشت طیور و دانه کدو حلوایی منبع عالی روی است.

ماهی سالمون

این ماهی حاوی ۲ نوع اسید چربی امگا ۳ است که نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌های چشم دارد. کمبود امگا۳ سبب سندروم خشکی چشم می‌شود. منبع عالی دیگر آن ماهی تن، ساردین، گردو و دانه کتان است.

غلات سبوس دار

نتایج بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد، رژیم غذایی با شاخص پایین گلیسمی احتمال بروز دژنراسیون ماکولار (تباهی لکه زرد) را ۸۰ درصد کاهش می‌دهد. برای کاهش سریع شاخص گلیسمی غذا، غلات سبوس دار را جایگزین نشاسته‌های تصفیه شده کنید. برنج سبوس دار، جو دو سر، نان سبوس دار و پاستای سبوس دار مصرف کنید.

زردآلو

اگر به شب کوری مبتلا هستید، زردآلو مصرف کنید.

زردآلو، سرشار از بتاکاروتن، نوعی کاروتینوئیدز است. بتاکاروتن علاوه بر مقابله با شب کوری از بروز آب مروارید نیز پیشگیری می‌کند. هویج، طالبی و کدو منبع عالی بتاکاروتن است.

کلم بروکلی

کلم پیچ پخته شده، اسفناج، برگ‌های شلغم، کلم بروکلی و تخم مرغ، سرشار از ۲ نوع آنتی اکسیدان قوی به نام‌های لوتین و زیزانتین است که از چشم در برابر آسیب‌های شبکیه، آب مروارید و تباهی لکه زرد محافظت می‌کند.

مواد غذایی مفید را ترکیب کنید.

نتایج بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد، مصرف ترکیبی از مواد مغذی مفید برای چشم به طور موثر پیشرفت بیماری تباهی لکه زرد را کند می‌کند.

بنابراین به جای تمرکز کردن روی یک ماده مغذی، از میوه و سبزی‌های متنوع، چربی‌های سالم، کربوهیدرات سرشار از فیبر استفاده کنید و مصرف گوشت قرمز، شکر و آردهای تصفیه شده را کم کنید.

ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ی ترشک ها ( هفت بندها ) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی مواد ذخیره ای و اسیدی است و به همین جهت مورد استفاده ی خوراکی قرار می گیرد.

ریواس هنگام بهار در نواحی گوناگون ایران، دامنه ی کوه ها، کنار رودخانه ها و مناطق برخوردار از آب های راکد می روید و برگ ضخیم و گوشت دار این گیاه مصرف غذایی دارد. تکثیر ریواس معمولاً با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و یا از طریق کشت بذر تازه صورت می گیرد.

خواص درمانی

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت معده  و کبد مفید می باشد. خوردن ریواس برای بیماران تب  دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان  ، وسواس  ، سستی را درمان می نماید. در این گونه موارد می توان 100 گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد. صفرا و دل به هم خوردگی را رفع می کند و برای حصبه  و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید در برنامه ی غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

مفیدترین طریقه مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب هویج ، کرفس ، خیار و سیب  می باشد که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها  و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه  و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید اسهال  می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و

دهان  را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

ارزش تغذیه ای 85 گرم ریواس

انرژی ... 29 کیلو کالری

چربی ... 2/0 گرم

پروتئین ... 8/0 گرم

کربوهیدرات ... 7 گرم

کلسیم  ... 266 میلی گرم

سدیم  ... 5 میلی گرم

پتاسیم ... 148 میلی گرم

ویتامین ث  ...  7 میلی گرم

ویتامین آ   ... 100 تا 300 واحد بین المللی.

سایر مصارف ریواس

ریواس به علت خاصیت اسیدی، برای پاک کردن ظروفی که آثار سوختگی مواد غذایی در آنها به جای مانده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.

افرادی که موی آن ها قهوه ای کم رنگ است، با استفاده از ریشه ی این گیاه می توانند به رنگ موی طلایی دست یابند. برگ های ریواس را می توان به عنوان حشره کش موثر برای دفع حشرات به کار برد.

ریواس با طعم منحصر به فرد خود، در بیشتر پس غذاها ( دسرها  ) و شیرینی ها  استفاده می شود. تا پیش از سده ی 18 کاربردی در پخت غذا نداشت.

گیاه یاد شده تا یکی دو روز در یخچال قابل نگهداری است. برای نگهداری طولانی تر ریواس، پس از بریدن ساقه ها، آن را منجمد می کنند. اگر ساقه های ریواس به طور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. به طور معمول آن را با شکر یا عسل  می پزند و یا در کیک ها مورد استفاده واقع می شود.

همچنین به تنهایی یا همراه یا توت فرنگی در تهیه ی ژله و مرباها به کار می رود. چاشنی هایی که با ریواس مصرف می شوند، عبارتند از  لیمو  ، دارچین و زنجبیل.

میگوی سرخ یا سوخاری شده، میزان کالری دریافتی را افزایش می‌دهد در حالی که می‌توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی‌ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم‌کالری و در عین حال مغذی‌ای داشت.

یکی از عادت‌های خوب غذایی که متخصصان تغذیه آن را توصیه می‌کنند، مصرف هفتگی فرآورده‌های دریایی از انواع ماهی گرفته تا میگوست، اما خیلی‌ها می‌گویند میگو کلسترول دارد و باید از خوردن آن اجتناب کرد، اما این باور درست است یا این که حقیقت چیز دیگری است؟ به غیر از این موضوع، عادت به مصرف میگو چه فواید و چه زیان‌هایی دارد؟ این‌ها همان مواردی هستند که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است ...

1- ضد فشارخون

میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا 3 است که دریافت آن به کنترل فشارخون کمک می‌کند. البته توصیه می‌شود این ماده غذایی در هنگام تهیه با حداقل روغن و نمک طبخ شود، در این صورت به گزینه‌ای مناسب برای کاهش سطح فشارخون تبدیل خواهد شد زیرا سرخ کردن آن در روغن، کالری بیشتر به بدن می‌رساند و باعث افزایش وزن می‌شود که خود از عوامل بروز فشارخون است.

2- سرشار از سلنیوم

یکی از مواد معدنی‌ای که در میگو به میزان بسیار یافت می‌شود، سلنیوم است. با خوردن 100 گرم میگو، 64 درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد، عادت به خوردن میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند «لوسمی» و «لنفوم هوچکین» را کاهش می‌دهد.

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.

3- ضد آلزایمر

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند. در واقع، دریافت روزانه 380 میلی‌گرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می‌کند و با خوردن هفته‌ای 2 تا 3 بار میگو، این مقدار اسید چرب به بدن خواهد رسید.

4- ضد کم‌خونی

افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی‌خورند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به کم‌خونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19 درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می‌شود، بهتر است در صورت نخوردن گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانه‌شان بگنجانند.

5- منبع پروتئین و کلسترول خوب

میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی‌شود زیرا بررسی‌های مقایسه‌ای میان دو رژیم غذایی با تخم‌مرغ و میگو نشان داده‌اند که رژیم دارای میگو 7 درصد سطح کلسترول بد و 12 درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می‌دهد در حالی که رژیم دارای تخم‌مرغ، سطح کلسترول بد را 10 درصد و سطح کلسترول خوب را 7 درصد بالا می‌برد. در واقع این ماده غذایی چربی کمی دارد و با خوردن 12 عدد میگوی درشت بخارپز شده، 160 میلی‌گرم کلسترول وارد بدن می‌شود و سطح تری‌گلیسرید 13 درصد پایین می‌آید بنابراین توصیه می‌شود آن را مانند سایر منابع پروتئینی مصرف کنید.

سرانه مصرف میگو

طبق اعلام برخی از کارشناسان، مصرف سرانه میگو در ایران تقریباً 10 تا 20 گرم در سال است و بیشترین مصرف‌کنندگان هم تهرانی‌ها هستند. البته در سال‌های اخیر، مصرف فرآورده‌های دریایی افزایش قابل‌ملاحظه‌ای داشته اما هنوز هم از مقدار استاندارد توصیه شده کمتر است و هنوز هم در مقایسه با مصرف جهانی در سطوح حداقل قرار داریم.

امگا 3 فراوانی که در میگو وجود دارد، باعث می‌شود عادت به مصرف هفتگی آن از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری کند.

مصرف سرانه ماهی در ایران تقریباً 10 کیلوگرم در سال و در سطح جهانی 16 کیلوگرم است. بنابراین خوب است این را هم بدانید که در میان کشورهای مختلف دنیا، تایلند، فیلیپین، هند و اکوادور بزرگ‌ترین پرورش دهندگان میگو هستند.

یادآوری

میگوی سرخ یا سوخاری شده، میزان کالری دریافتی را افزایش می‌دهد در حالی که می‌توان با بخارپز کردن این منبع پروتئینی و زدن چاشنی‌ای مانند آب لیموترش تازه به آن، وعده غذایی کم‌کالری و در عین حال مغذی‌ای داشت. البته کباب کردن و بخارپز کردن میگو با سبزی‌های خام یا بخارپز، می‌تواند وعده غذایی ارزشمندی را به وجود آورد.

منظور از تصفیه به طور معمول عبارت از پاک سازی خون از مواد مضر و خطرناک است. لازم به یادآوری است که در بدن انسان مواد غذایی و اکسیژن از طریق خون به تمام سلول های بدن ارائه شده و مواد زاید و گاز کربنیک دفعی سلول ها نیز توسط خون جمع آوری می شود. این مواد دفعی اگر در خون بمانند و یا در بدن تجمع یابند برای سلامتی فرد بسیار خطرناک خواهند بود. خوشبختانه در حین عبور خون از کلیه و کبد، مواد مضر آن جدا شده و توسط ادرار و مدفوع به خارج از بدن منتقل می شود.

در این مطلب چند ماده ی غذایی که به تصفیه ی خون کمک می کند را به شما معرفی می کنیم:

هندوانه
مامان همیشه می ‌گفت: هندوانه بخور تا خونت صاف شود. من وقتی کوچک بودم فکر می ‌کردم فقط به خاطر آب زیاد و صاف آن است که این خاصیت را دارد و خون را رقیق می‌ کند، اما هندوانه از سیفی ‌جات تب ‌بر است نوعی ملین گیاهی نیز به حساب می‌ آید و فشار خون را کاهش می ‌دهد و صفرابر است.

در طب سنتی مصرف آب هندوانه مخلوط با کمی عسل را برای دفع بلغم توصیه می ‌کنند.
خوردن هندوانه با شیر خشت خاصیت تب‌بر بودن آن را افزایش می ‌دهد و آب هندوانه در ترکیب با عصاره تمبر هندی ، نوشیدنی خوشمزه‌ ای پدید می‌ آورد که صفرابر است.

مصرف آن همراه با سکنجبین باعث خرد شدن سنگ کیسه صفرا می ‌شود.

هندوانه، خیار، گوجه فرنگی، پرتقال، گریپ فروت، کاهو، شاهپسند وحشی و انار از جمله مواد غذایی ای هستند که خاصیت تصفیه کنندگی خون را دارا می باشند

افرادی که در معده آن ها صفرای زیادی تولید می ‌شود، بهتر است از هندوانه استفاده کنند. لازم به ذکر است، ناشتا خوردن این میوه برای سلامتی مضر است.

خیار
خیار یکی دیگر از میوه ‌هایی است که خون را تصفیه می‌ کند. این گیاه مُدر، اسید اوریک را در خود حل می‌ کند. آب خیار براى درمان و رفع یرقان بسیار مفید است. اما کسانی که معده‌ های ضعیف دارند نباید از آن زیاد استفاده کنند.

مصرف خیار نارس و نازک بهتر است، زیرا هم براى بیمارانى که مبتلا به مرض قند هستند مفید است و هم درجه قلیائی را بالا مى ‌برد و هم تب‌ هاى صفراوى را درمان مى ‌کند و برای کبد نیز تاثیر مثبتی دارد.

برطرف کردن بیمارى‌ هاى صفرا، فشار خون، التهاب‌، حرارت‌ داخلى و سنگ مثانه از خواصی است که برای خیار شمرده‌ اند.

در پوست این میوه مقدار فراوانى کلروفیل و ویتامین C وجود دارد که مصرفش باعث ازدیاد خون و همچنین باعث تقویت عضله ی قلب می ‌شود. پس سعی کنید بعد از ضدعفونی کردن خیار آن را با پوست میل کنید. آب خیار نه ‌تنها براى پوست‌ هایى که دچار خارش مى‌ شوند مفید است، بلکه به حفظ شادابى پوست کمک مى ‌کند. شربتی که از ترکیب خیار رنده شده و شکر تهیه شده است صفرا را پایین می ‌آورد.

گوجه فرنگی
برای درمان نقرس ، رماتیسم، اسکوربوت، سرطان و کم ‌خونی مفید است.

زنانی که هر روز در وعده ‌های غذایی خود گوجه‌ فرنگی مصرف می‌ کنند، کمتر از سایر افراد دچار حمله‌ های مغزی یا قلبی می‌ شوند.
گوجه فرنگی سرشار از ویتامین C و E است که هر کدام از این ویتامین ‌ها خاصیت آنتی ‌اکسیدانی دارند.

کارشناسان تغذیه توصیه می ‌کنند گوجه ‌فرنگی‌ های رسیده با روغن زیتون که خود نقش محافظتی برای رگ‌ ها دارد کمی پخته شود و سپس مصرف گردد.

پرتقال
شاید این خاصیت پرتقال را کمتر شنیده باشید و فقط آن را به عنوان منبع ویتامین C بشناسید، اما این میوه نیز تصفیه ‌کننده ی خون، برطرف‌ کننده ی خونریزی ‌های شدید و تشنجات است.

پرتقال برای مرض قند مفید است، مدر، ضد سنگ مثانه، زکام و گریپ است و دندان‌ ها را تقویت کرده و برای رفع سوء‌ هاضمه اثربخش است.

گریپ ‌فروت
گریپ ‌فروت تصفیه کننده ی خون است، عطش را رفع و اختلالات مفصلی را درمان می ‌کند. گریپ ‌فروت سرشار از ویتامین C و پتاسیم ، فولات ، آهن و کلسیم و ویتامین ‌های گروه‌ B و A است.

گریپ‌ فروت دارای بیوفلاوونوئید است که از بدن انسان در مقابل بروز سرطان و بیماری ‌های قلبی محافظت می ‌کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌ کند.

گریپ ‌فروت عمل هضم را آسان می‌ کند و به دلیل داشتن ویتامین C و بیوفلاوونوئید برای حفظ سلامت قلب و عروق مفید است.

گل‌ های گریپ فروت خاصیت ضد تشنج دارد همچنین اگر افراد گریپ فروت را صبح ناشتا مصرف کنند، خواص ادرارآور آن زیاد می ‌شود و سموم را از بدن خارج می‌ کند.

گریپ ‌فروت خون را تصفیه و کلیه و کبد را پاک می ‌سازد، عطش را رفع و اختلالات مفصلی را درمان می ‌کند و برای کسانی که عفونت‌ های ریوی و تب‌ خیز دارند، مفید است.

کاهو
کاهو سبب تصفیه خون شده و به حفظ هوشیاری مغز و سلامت بدن کمک می کند.

کاهو همچنین مملو از سلولز است که حجم مواد داخل روده و حرکات روده را افزایش می دهد بنابراین در درمان یبوست بسیار مفید است.

شایان ذکر است، کاهو برای درمان کم خونی نیز مفید است.

شاه پسند وحشی
شاه پسند وحشی قلب را تقویت و خون را پالایش می کند. سرشاخه های سبز شاه پسند وحشی کاربرد دارویی دارد.

این گیاه گس و تلخ، سرد و خشک است و در بهبود سرما خوردگی  موثر است. این گیاهِ خلط آور برای درمان بیماری های پوستی نیز مفید است.

شاه پسند وحشی سبب دفع کرم معده شده و خون ریزی لثه را متوقف می کند.

انار
انار شیرین از نظر طبیعت، سرد‌ و معتد‌ل است. ملین شکم و مد‌ّر است.

اگر آب انار شیرین بعد‌ از طعام خورد‌ه شود‌ برای تصفیه ی خون و تقویت کبد‌، صاف شد‌ن صد‌ا و باز شد‌ن رنگ صورت نافع است.

اسراف د‌ر خورد‌ن آن مضر است. غذا را د‌ر معد‌ه فاسد‌ و معد‌ه را سست می‌ کند‌.

همچنین ایجاد‌ نفخ می ‌کند‌. د‌ر این قبیل موارد‌ باید‌ از انار ترش برای رفع عوارض حاصله استفاد‌ه شود‌ و د‌ر مورد‌ اشخاص سرد‌ مزاج زنجبیل پرورد‌ه بخورند‌.

اسباب کشی، کنکور، فوت نزدیکان، کار فشرده و تمام مسایلی که در طول روز باعث استرس و تنیدگی های ذهنی ما می شوند، کم نیستند.
 در این میان، مدیریت استرس برای برخی افراد آسان است اما در برخی دیگر عامل بروز بسیار ناراحتی ها ازجمله یبوست، بی اشتهایی و پراشتهایی عصبی می شود.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید با تغذیه صحیح می توان تا حدودی عوارض استرس های روزانه را کم کرد. گفت و گو دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دانشیار انستیتو تحقیقات تغذیه کشور و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این زمینه بخوانید:

*آقای دکتر! آیا از طریق تغذیه می توان استرس را کاهش داد؟
استرس یا تغییر وضعیت روانی فرد چه در جهت مثبت چه در جهت منفی، معمولا در اثر عوامل محیطی بروز می کند و اگر این عوامل شدید با شند، نباید انتظار داشت که با تمهیدات تغذیه ای فردی ناآرام را به فردی آرام و مدیر تبدیل کرد. ما هیچ گونه غذای جادویی نداریم که فردی را که در شرایط استرس زا قرار می گیرد و زندگی اش دچار خدشه و دشواری شده، درمان کند.

*یعنی تنوع تغذیه تاثیری در حالت های روانی ما ندارد؟
البته که دارد ولی در این راستا دو مساله قابل توجه را باید درنظر گرفت؛ اول اینکه عادت بدغذایی و تغذیه نادرست می تواند توان ذهنی را در مواجهه با عوامل استرس زا کاهش دهد و درنتیجه مدیریت شرایط استرس زا خدشه دار می شود و این مساله به ضرر فرد است. دوم آنکه تغذیه خوب و درست به فرد کمک می کند از حداکثر توانایی روانی و جسمی خود بهره بگیرد و با شرایط استرس زا بهترین مقابله را داشته باشد.

*مهم ترین اصول تغذیه ای که در این رابطه باید رعایت کنیم، کدامند؟
مهم ترین اصل، داشتن نظم غذایی است زیرا بی نظیمی غذایی خود استرس زاست. داشتن تنوع غذایی اصل مهم دیگر است. برای آنکه به کمک مواد غذایی مصرفی بخواهیم توان بالقوه ذهنی مان را افزایش دهیم باید تنوع غذایی مان را رعایت کنیم زیرا توزیع مواد مغذی در خوراکی ها گسترده است.

*آیا غیر از این عادت ها، ماده غذایی خاصی بیش از سایرین می تواند موثر باشد؟
میوه و سبزی ها به خصوص انواع رنگی شان، منابع غذایی کربوهیدارت های پیچیده، املاح معدنی و برخی دمنوش ها.

*خوردن میوه و سبزی چه ارتباطی با کاهش استرس دارد؟
میوه و سبزی ها غنی از ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و فیتوکمیکال ها (مواد شیمیایی حیاتی با منشاء حیاتی) هستند که به تقویت سیستم ایمنی کمک می کنند و کاهش استرس ناشی از بیماری و سایر استرس ها را در پی دارند.

*از میان میوه ها و سبزی ها کدام یک بهترند؟
تمام میوه ها و سبزی ها مفید هستند اما آواکادو به دلیل ترکیبی که دارد، شادی از این لحاظ مثال زدنی باشد. این میوه چرب گرمسیری به دلیل داشتن اسیدهای چرب خاص و پتاسیم به کنترل فشارخون که در شرایط استرس زا بالا می رود، کمک می کند. پتاسیم برخلاف سدیم که عموم مردم آن را به عنوان بالابرنده فشارخون می شناسند روی قطر رگ ها تاثیر می گذارد و فشار خون را پایین می آورد.البته ممکن است هرکسی از طعم آواکادو به عنوان میوه خوشش نیاید ولی می توان در تهیه سالاد از آن استفاده کرد.

درصورتی که این میوه با ترکیب استثنایی اش در دسترس نبود، می توان از موز که حاوی پتاسیم و روغن زیتون که سرشار از اسیدهای چرب ضروری است استفاده کرد.

*اشاره ای به کربوهیدارت های پیچیده کردید. این موضوع درمورد کربوهیدارت های ساده هم صدق می کند؟
نه، درواقع هرچه قندهای ساده بیشتری صرف کنیم، قند خون سریع بالا و نهایتا پایین می آید. با افت قند خون برخی هورمون ها نظیر هورمون استرس در بدن ترشح می شوند تا قند را حفظ کنند و حالتی شبیه شرایط و حالت های استرس در ما رخ می دهد. در این شرایط معمولا خانم ها تصور می کنند فشارشان پایین است و سعی می کنند شیرینی بخ ورند تا آرامش خود را بازیابند. به مرور شخصی که این رویه را پیش می گیرد به مواد قندی معتاد می شود و با آن آرامش می یابد. اثر این موضوع به خصوص در کسانی که نمود استرس در آنها به شکل اضطراب است، بیشتر دیده می شود.

*کربوهیدارت های پیچیده چطور به کاهش استرس کمک می کنند؟
این نوع از کربوهیدرات ها، قند خون را دیر بالا می برند و دیر هم پایین می آورند درنتیجه هورمون های استرس در بدن ترشح نمی شوند.

*وقتی فردای با شیرینی آرامش می یابد چه راهکاری توصیه می کنید تا این عادت را ترک کند؟
میان وعده ها در این بین نقش مهمی ایفا می کنند. بهترین میان وعده باری این افراد نان است چون هم کربوهیدرات پیچیده دارد و هم اینکه افراد مع مولا تنها در شرایط گرسنه بودن آن را مصرف می کنند برخلاف شیرینی که فرد از روی هوس آن را می خورد.

*املاح معدنی چه نقشی در کاهش استرس دارند؟
املاح به خصوص پتاسیم، روی، مس و آهن در سیستم های آنزیماتیک شرکت دارند و بودنشان در بیوسنتز میانجی های عصبی ضروری است. کمبود این املاح به خصوص آهن در کاهش توانایی های ذهنی موثر است و در ضمن می تواند توان فرد را در مقابل بسیاری از عوامل استرس زا کاهش دهند.

*چه مواد غذایی مناسبی بخوریم که حاوی این املاح باشند؟
به طور کلی، املاح معدنی در گوشت ها، غلات و... موجودند اما مغزدانه ها منحصر به فردترند و در یک بسته بندی خاص حاوی عناصر معدنی با برخی ویتامین ها مانند E.B و اسیدهای چرب ضروری هستند. مغزها، هیچ کدام بر دیگری ارجح نیستند و باید تنوع را در برنامه غذایی شان رعایت کرد ولی به عنوان پیشنهاد باید بگویم برخی از مغزها مثل بادام زمینی و با دام بیشتر توصیه می شوند.

*از دمنوش ها کدامیک بهترند و چرا؟
در طب سنتی گفته می شود برخی دمنوش ها به خصوص بابونه در تخفیف اضطراب و خواب آرام موثرند. این موضوع بیشتر از لحاظ تجربی به اثبات رسیده تا اینکه جنبه علمی داشته با شد ولی حتی اگر ترکیب های آنها به تخفیف حالت های تنیدگی کمک نکند، آنتی کاسیدان هایشان در سلامت کامل بدن تاثیرگذار است.

*چای چطور؟
گفته می شود چای به دلیل کافئین و تاثیری که روی ضربان قلب و قوای دماغی دارد بهتر است در شرایط استرس آور مصرف نشود اما به نظر بنده، مصرف متعادل آن یعنی حداکثر 4 فنجان در روز می تواند آرامش بخش باشد.

*آیا مواد غذایی استرس آور یا تشدیدکننده این حالت هم داریم؟
غیر از قندهای ساده و کافئین زیاد که به آن اشاره کردیم، الکل هم برخلاف حس آرام بخشی ابتدایی ای که دارد، محرک دستگاه عصبی و قلب و عروق است.

*از مواد غذایی که بگذریم، استرس گاهی باعث یبوست می شود! با این مشکل چه کنیم؟
درست است. البته باید از 2 بعد به این موضوع نگاه کرد؛ گاهی حالت روانی فرد روی سیستم عصبی و حرکت های روده تاثیر می گذارد و باعث یبوست می شود ولی در برخی شرایط، حالت روانی روی الگوی غذایی و نظم غذایی فرد تاثیر می گذارد. در حالت دوم با تنظیم برنامه غذایی و مصرف بیشتر میوه و سبزی می توان از این مساله پیشگیری یا آن را برطرف کرد اما در حالت اول فرد باید روش های مدیریت مواجهه با شرایط استرس زا را بیاموزد.

*برای افرادی که در این شرایط دچار بی اشتهایی یا پراشتهایی عصبی می شوند چه توصیه ای دارید؟
این دو موضوع به درمان های رواین نیاز دارند. بعد از آنکه فرد از سوی روان پزشک تحت درمان قرار گرفت می توان برنامه غذایی او را اصلاح کرد.